問(wèn)說(shuō)

問(wèn)說(shuō)原文：

　　君子學(xué)必好問(wèn)。問(wèn)與學(xué)，相輔而行者也。非學(xué)無(wú)以致疑，非問(wèn)無(wú)以廣識(shí)；好學(xué)而不勤問(wèn)，非真能好學(xué)者也。理明矣，而或不達(dá)于事；識(shí)其大矣，而或不知其細(xì)，舍問(wèn)，其奚決焉？

　　賢于己者，問(wèn)焉以破其疑，所謂“就有道而正”也。不如己者，問(wèn)焉以求一得，所謂“以能問(wèn)于不能，以多問(wèn)于寡”也。等于己者，問(wèn)焉以資切磋，所謂交相問(wèn)難(nàn)，審問(wèn)而明辨之也?！稌?shū)》不云乎？“好問(wèn)則裕?！泵献诱摚骸扒蠓判摹保⒎Q(chēng)曰“學(xué)問(wèn)之道”，學(xué)即繼以問(wèn)也。子思言“尊德性”，而歸于“道問(wèn)學(xué)”，問(wèn)且先于學(xué)也。

　　是己而非人，俗之同病。學(xué)有未達(dá)，強(qiáng)以為知；理有未安，妄以臆度。如是，則終身幾無(wú)可問(wèn)之事。賢于己者，忌之而不愿問(wèn)焉；不如己者，輕之而不屑問(wèn)焉；等于己者，狎xiá之而不甘問(wèn)焉，如是，則天下幾無(wú)可問(wèn)之人。

　　智者千慮，必有一失。圣人所不知，未必不為愚人之所知也；愚人之所能，未必非圣人之所不能也。理無(wú)專(zhuān)在，而學(xué)無(wú)止境也，然則問(wèn)可少耶？《周禮》，外朝以詢(xún)?nèi)f民，國(guó)之政事尚問(wèn)及庶人，是故貴可以問(wèn)賤，賢可以問(wèn)不肖，而老可以問(wèn)幼，唯道之所成而已矣。

　　孔文子不恥下問(wèn)，夫子賢之。古人以問(wèn)為美德，而并不見(jiàn)其有可恥也，后之君子反爭(zhēng)以問(wèn)為恥，然則古人所深?lèi)u者，后世且行之而不以為恥者多矣，悲夫！

問(wèn)說(shuō)拼音解讀：

　　jun1 zǐ xué bì hǎo wèn 。wèn yǔ xué ，xiàng fǔ ér háng zhě yě 。fēi xué wú yǐ zhì yí ，fēi wèn wú yǐ guǎng shí ；hǎo xué ér bú qín wèn ，fēi zhēn néng hǎo xué zhě yě 。lǐ míng yǐ ，ér huò bú dá yú shì ；shí qí dà yǐ ，ér huò bú zhī qí xì ，shě wèn ，qí xī jué yān ？

　　xián yú jǐ zhě ，wèn yān yǐ pò qí yí ，suǒ wèi “jiù yǒu dào ér zhèng ”yě 。bú rú jǐ zhě ，wèn yān yǐ qiú yī dé ，suǒ wèi “yǐ néng wèn yú bú néng ，yǐ duō wèn yú guǎ ”yě 。děng yú jǐ zhě ，wèn yān yǐ zī qiē cuō ，suǒ wèi jiāo xiàng wèn nán (nàn)，shěn wèn ér míng biàn zhī yě ?！秙hū 》bú yún hū ？“hǎo wèn zé yù ?！眒èng zǐ lùn ：“qiú fàng xīn ”，ér bìng chēng yuē “xué wèn zhī dào ”，xué jí jì yǐ wèn yě 。zǐ sī yán “zūn dé xìng ”，ér guī yú “dào wèn xué ”，wèn qiě xiān yú xué yě 。

　　shì jǐ ér fēi rén ，sú zhī tóng bìng 。xué yǒu wèi dá ，qiáng yǐ wéi zhī ；lǐ yǒu wèi ān ，wàng yǐ yì dù 。rú shì ，zé zhōng shēn jǐ wú kě wèn zhī shì 。xián yú jǐ zhě ，jì zhī ér bú yuàn wèn yān ；bú rú jǐ zhě ，qīng zhī ér bú xiè wèn yān ；děng yú jǐ zhě ，xiá xiázhī ér bú gān wèn yān ，rú shì ，zé tiān xià jǐ wú kě wèn zhī rén 。

　　zhì zhě qiān lǜ ，bì yǒu yī shī 。shèng rén suǒ bú zhī ，wèi bì bú wéi yú rén zhī suǒ zhī yě ；yú rén zhī suǒ néng ，wèi bì fēi shèng rén zhī suǒ bú néng yě 。lǐ wú zhuān zài ，ér xué wú zhǐ jìng yě ，rán zé wèn kě shǎo yē ？《zhōu lǐ 》，wài cháo yǐ xún wàn mín ，guó zhī zhèng shì shàng wèn jí shù rén ，shì gù guì kě yǐ wèn jiàn ，xián kě yǐ wèn bú xiāo ，ér lǎo kě yǐ wèn yòu ，wéi dào zhī suǒ chéng ér yǐ yǐ 。

　　kǒng wén zǐ bú chǐ xià wèn ，fū zǐ xián zhī 。gǔ rén yǐ wèn wéi měi dé ，ér bìng bú jiàn qí yǒu kě chǐ yě ，hòu zhī jun1 zǐ fǎn zhēng yǐ wèn wéi chǐ ，rán zé gǔ rén suǒ shēn chǐ zhě ，hòu shì qiě háng zhī ér bú yǐ wéi chǐ zhě duō yǐ ，bēi fū ！

※提示：拼音為程序生成，因此多音字的拼音可能不準(zhǔn)確。

相關(guān)翻譯

相關(guān)賞析

作者介紹

劉開(kāi) 劉開(kāi)（1784—1824）字明東，又字方來(lái)，號(hào)孟涂，清代桐城人，散文家。 劉開(kāi)出生數(shù)月喪父，母吳氏日耕夜織，盡心撫育。少時(shí)牧牛常依塾窗外，傍聽(tīng)塾師講課，天長(zhǎng)日久，習(xí)以為常，塾師頗為愛(ài)憐，留館就讀。劉開(kāi)如饑似渴，遍讀詩(shī)文。十四歲，以文章拜會(huì)姚鼐，姚鼐看后高興地說(shuō)：“此子他日當(dāng)以古文名家，望溪、海峰之墜緒賴(lài)以復(fù)振，吾鄉(xiāng)幸也?！彼焓諡榈茏?，授以詩(shī)文之法。劉開(kāi)…詳情